Η
κυρία Τσιμπραηλίδου, κυρία Κάσσυ για τα παιδιά στον παιδικό σταθμό, που
εργάζεται, έχει αφιερώσει τη ζωή της στη διαπαιδαγώγηση παιδιών προσχολικών
ηλικιών και αυτό φαίνεται στο εν λόγω βιβλίο. Δε διστάζει να θίξει το ζήτημα
της σωματικής ακεραιότητας ενός παιδιού. Ήρωας της ιστορίας της είναι ο
Μάραθος, ένα αγοράκι που πάει στο σχολείο, είναι καλός μαθητής και ιδιαίτερα
δημοφιλής στους συμμαθητές του. Ενδεικτικό της αγάπης τους είναι, ότι στα πάρτι
που διοργανώνουν περιμένουν όλοι να παρευρεθεί ο Μάραθος, κι όταν δεν πηγαίνει,
στεναχωριούνται. Υπάρχει βέβαια και κάτι άλλο που η συγγραφέας υπονοεί και
σιγά-σιγά μας αποκαλύπτει. Ο Μάραθος χρησιμοποιεί αμαξίδιο, για να μετακινείται
και μάλιστα από τότε που γεννήθηκε.
Πλην
όμως, η συγγραφέας δεν πέφτει στη λούμπα του μελοδραματισμού. Δεν μας
παρουσιάζει ένα αγόρι που μοιρολατρικά μένει στο περιθώριο της ζωής. Ο μικρός
μας ήρωας είναι μελετηρός, κοινωνικός και πάνω απ’ όλα, αισιόδοξος και
χαρούμενος. Δεν θεωρεί, ότι έχει κάποιο μειονέκτημα, κάποιο ελάττωμα, αλλά μια
ιδιαιτερότητα, κάτι το ασυνήθιστο, που δεν τον εμποδίζει παρά ταύτα να ζει όπως
και τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Είναι δε τόσο σίγουρος για τον εαυτό
του, που δε διστάζει να λάβει μέρος ακόμα και σε μαραθώνιο !
Είναι
σημαντικό να εκδίδονται βιβλία, όπως το εν λόγω, αφού βοηθάνε γονείς και παιδιά
να κατανοήσουν, ότι τ’ άτομα με κινητικές δυσκολίες δεν αποτελούν μια
«ξεχωριστή» κατηγορία ανθρώπων, στους οποίους το μόνο που μπορούμε να
προσφέρουμε είναι ο οίκτος μας και μερικά πικρά χαμόγελα. Οφείλουμε να τους
αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και όχι με συγκατάβαση. Το γνήσιο ενδιαφέρον και η
γεμάτη απλότητα φιλία είναι αυτό που αναζητούν και αυτό το μήνυμα περνάει άψογα
η συγγραφέας. Η ιστορία της, βέβαια, επικουρείται και από την ταιριαστή
εικονογράφηση της κυρίας Χριστίνας Τσέβη, που με σύγχρονες, πολύχρωμες
ζωγραφιές καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να δει τον Μάραθο και τον κάθε
Μάραθο με άλλο μάτι. Καλοτάξιδο !
