Η κυρία Σωτήρκου κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και το εν λόγω βιβλίο είναι το πρώτο της. Πάντως για πρωτόλειο είναι ιδιαίτερα αξιόλογο. Η υπόθεση είναι κάπως σύνθετη και απαιτεί την προσοχή του αναγνώστη, αλλά μην τρομάζετε. Το βιβλίο χωρίζεται σε 4 ενότητες, περιέχει τις ιστορίες 4 γυναικών σε διαφορετικούς τόπους και διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η Ελίζαμπεθ ζει στο βικτωριανό Λονδίνο του 1860, η Λίζα στη Νέα Υόρκη του 1960, η Ελισάβετ στην Αθήνα του σήμερα και η Εύα στη Θεσσαλονίκη του 2060, στο μέλλον δηλαδή, το οποίο η συγγραφέας δεν παρουσιάζει και με τα πιο αισιόδοξα χρώματα αφουγκραζόμενη τα μηνύματα των καιρών μας.
Είναι σαφές, ότι η συγγραφέας θέλει να εκφράσει τα διαχρονικά προβλήματα των γυναικών. Άπασες οι ηρωίδες βρίσκονται αντιμέτωπες με προκλήσεις που αφορούν τις σχέσεις τους με τους άλλους και ιδίως με το αντρικό φύλο, αλλά και τη σχέση με τον ίδιο τους τον εαυτό, το τι θέλουν και τι επιθυμούν βαθύτερα. Η συγγραφέας τις προσεγγίζει με ευαισθησία και κατανόηση. Πιστεύει στην ομορφιά της ζωής και θεωρεί, πως η ύπαρξή μας έχει νόημα και σκοπό. Οι ηρωίδες της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα καταφέρουν να βρουν την άκρη ή έστω θα προσπαθήσουν, θα το παλέψουν.
Η γλώσσα της δημιουργού είναι απλή, καθημερινή, χρησιμοποιεί εκτεταμένα την τεχνική του διαλόγου, ώστε να καταστήσει πιο προσιτό το κείμενό της. Αποφεύγει τις σχοινοτενείς περιγραφές και τις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις. Με λυρική διάθεση, αισιοδοξία και προσήνεια επιτυγχάνει να αφηγηθεί 4 ιστορίες που μένουν στη μνήμη του αναγνώστη. Επί της ουσίας, έχουμε να κάνουμε μ’ ένα βιβλίο που προβληματίζει, αλλά παράλληλα διαβάζεται ευχάριστα, οπότε αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία. Εμείς της ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο !
