Κριτική από την κ. Έλενα Παπαθανασοπούλου
Η κυρία Ντηλιά έχει συγγράψει ποίηση και μυθιστορήματα, ασχολούμενη με το
έγκλημα. Έχει δουλέψει επί μακρόν εθελοντικά με φυλακισμένους, διδάσκοντας
αγγλικά και πραγματοποιώντας ομάδες θεάτρου και ποίησης. Τα ποιήματα που
περιέχονται στην ανά χείρας συλλογή έχουν βραβευτεί με το βραβείο «Κ.Π.Καβάφης»
από την InternationalArtAcademy. Η ποίηση που περιέχει συγκλονίζει και ανατριχιάζει με τις βαθιά
συναισθηματικές αλήθειες που φέρει μέσα της. Πρόκειται για τις αλήθειες των
εγκλείστων που υποφέρουν από τον εγκλεισμό τους, από ενοχή, από την στέρηση της
ίδιας της ζωής. Οι στίχοι προκαλούν τον αναγνώστη να ρίξει μια ματιά στις ψυχές
εκείνων που δεν βλέπει στην καθημερινότητά του, επειδή κι εκείνοι δεν
φαίνονται, όντως έγκλειστοι, κρατημένοι μακριά από την ζωή των υπολοίπων. Όπως
χαρακτηριστικά γράφει στο πρώτο ποίημα της συλλογής: «… την ελευθερία … δίνεται δωρεάν στους ‘εκτός’/μα για τους τέσσερεις
‘εντός’/η τιμή της/είναι ίδια με την ποινή τους». Οι εντός υποφέρουν
σιωπηρά, «αυτόν που μπήκε εδώ μέσα/και
ήταν κάποτε είκοσι δύο χρονών/δεν τον γνωρίζω», «ξεθωριασμένες αναμνήσεις…κόλαση, καθαρτήριο, παράδεισος…. Τελειώνει το ζεστό νερό στο ντους/κρυώνει η
στιγμή». Με γλώσσα απλή και ρεαλιστική η ποιήτρια καταφέρνει να
συγκλονίσει, αγγίζοντας το συναίσθημα μέσα μας και εγείροντας την ευσπλαχνία
για τις ζωές των καταδικασμένων.