Κριτική από τη Λίτσα Καποπούλου
Διαβάζοντας την ποιητική συλλογή της Κατερίνας
Ηρακλέους «Επ’ αόριστον», Εκδόσεις ’Κούρος’ ο
αναγνώστης νιώθει να βυθίζεται σε μνήμες και
νοσταλγίες εποχών , που έχουν σημαδέψει την
ψυχή της ποιήτριας , ίσως και του ίδιου. Ο
απόηχος των αξιών του ανθρώπου και του
ανθρωπισμού συντροφεύει την ποιητική πένα
προσδίδοντας ομορφιά, ελπίδα και γλυκύτητα.
Κεντρίζει έτσι το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Η
ανάγνωση ολοκληρώνεται με έντονα
συναισθήματα και αναλογισμούς και για απλά,
καθημερινά γεγονότα , που έρχονται να
αποδείξουν τη σπουδαιότητά τους. Η ποιήτρια
κάνει μαζί μας έναν περίπατο ζωής,
επισημαίνοντάς μας ποιητικά με ύφος απλό και
μεστό την αξία της κάθε στιγμής , από την οποία
μπορεί κανείς να αντλήσει διδαχές . Διάχυτος ο
λυρισμός με εκπληκτική μετάδοση
συναισθημάτων. Η Κατερίνα Ηρακλέους
πετυχαίνει, όσο λίγοι ποιητές, να γίνουν κτήμα
μας τα ποιήματά της. Θαρρείς και
αντιπροσωπεύουν κομμάτια του εσωτερικού μας
κόσμου. Μύχιες σκέψεις μας, που έμειναν
ανέκφραστες και προσπεράστηκαν. Ακόμη και οι
τίτλοι των ποιημάτων της εντυπωσιάζουν. Η
ποιήτρια φαίνεται πως γνωρίζει καλά τη σημασία
και την επίδραση, που ασκεί ένας τίτλος. Κάποιοι
τίτλοι της παραπέμπουν σε γνωστές επιτυχίες,
που όμως εν προκειμένω έχουν την προσωπική
σφραγίδα της Κατερίνας Ηρακλέους. Ο
ανθρώπινος πόνος, η μητρική καρδιά ιδίως
μπροστά σε ανίατη ασθένεια παιδιού, η απώλεια ,
η απουσία συγκλονίζουν αφ εαυτών, πολλώ δε
μάλλον υπό το πρίσμα της τεχνικής της ποιήτριας.
Πιθανόν την βοηθούν οι σπουδές της και η εν
γένει επαγγελματική της ενασχόληση. Φυσικά και
τα προσωπικά της βιώματα , που επηρεάζουν
αναμφισβήτητα την καλλιτεχνική διάθεση και
εξωτερίκευση κάθε δημιουργού. Η πλοκή των
λέξεων και των φράσεών της είναι άλλοτε αέρινη
και άλλοτε πυκνή ανάλογα με το θέμα. Αβάσταχτη
η συγκινησιακή μας φόρτιση στα ποιήματα , που
αναφέρονται στην Κύπρο, που η ποιήτρια μας
επιτείνει , καθόσον εκεί μιλά η συνείδηση και η
ψυχή της ιδιαίτερης πατρίδας της. Κάποια
ποιήματά της στο τελείωμά τους μου
δημιούργησαν την αίσθηση της αναμονής για κάτι
άλλο , νέο, συνέχεια αυτού , που διάβαζα μέχρι
τώρα. Στα πολύ θετικά πρόσημα της ποιήτριας
καταγράφεται το να περιμένουμε συνέχεια. Αυτό
μου φέρνει στο νου ότι «Ένα ποίημα δεν τελειώνει
ποτέ. Μόνο εγκαταλείπεται. Πωλ Βαλερύ».
Τέλος ειδική αναφορά αξίζει το προσεγμένο
εξώφυλλο, που φιλοτέχνησε η Γεωργία
Αγαθοκλέους. Δείγμα κι αυτό της όλης
συγκροτημένης ποιητικής προσπάθειας, που
διαβαίνει τον δρόμο της Επιτυχίας!
Συγχαρητήρια θερμά στην Κατερίνα Ηρακλέους!
Καλοτάξιδη «Επ’ αόριστον» η παρούσα ποιητική
της συλλογή. Καλή Ποιητική Συνέχεια!
Λίτσα Καποπούλου
Συγγραφέας – Ποιήτρια
Δικ. Λειτουργός – Κριτικός, Μέλος του Ε.Π.Ο.Κ.
