ΚΡΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΦΡΑΓΚΟΥ
Εικονογράφηση Βιβή Μαρκάτος
Γλωσσάρι Γεωργία Καποπούλου
Φιλολογική επιμέλεια Ιωάννης Παναγιωτάκης
Σχολιασμός οπισθόφυλλου Στέλιος Καλαθάς
Ένα κόσμημα προστίθεται με το παρόν βιβλίο στην σύγχρονη ελληνική παιδική και εφηβική βιβλιοθήκη. Η συγγραφέας μας Λίτσα Καποπούλου , γνωστή, βραβευμένη, αγαπημένη, μα κυρίως άξια εκπρόσωπος της πένας. Το αποτύπωμά της σημαντικό, καθώς υφαίνει αριστοτεχνικά , τη γνώση με την ανθηρή φαντασία που εξελίσσεται και δεν είναι στάσιμη ποτέ , σε κανέναν της πόνημα. Το αποτέλεσμα πάντα επιθυμητό, λατρεμένο, διδακτικό, ψυχαγωγικό , καθάριο!
Το σύνολο αυθεντικό , διότι σε κάθε λέξη και σημείο στίξης, σε κάθε εικόνα και σκίτσο της υπέροχης Βιβής Μαρκάτος μιλά και χαμογελά η ψυχή της Λίτσας !
Στο παρόν , έχουμε τρία παραμύθια : “Το τζίνι και το ξωτικό”, “Εγώ, ο κύριος Δεν βαριέμαι” και
“ Ρυτίδες φεγγαριού”, το οποίο τελευταίο είναι έμμετρο!
Η δυναμική του παραμυθιού είναι διάχυτη από την αρχή ως το τέλος! Σφιχτή δομή , ώριμη πλοκή , χωρίς κενά καθαρές ιστορίες με αρχή , μέση και τέλος , γεμάτες μεστά μηνύματα που ανασύρουν πολλά θέματα συζήτησης, κάτι το οποίο θεωρώ και έχω τονίσει πλείστες φορές είναι εξαιρετικά σημαίνον!
Καθρεφτίζονται διαχρονικές αξίες και θεσμοί , θεμέλιο μιας καλά δομημένης κοινωνίας , που φυσικά αφορούν την οικογένεια, καλλιεργείται η ενσυναίσθηση με όλη την παλέτα των συναισθημάτων, επισημαίνεται το τραύμα που πολλές φορές δημιουργείται από άστοχους επιπόλαιους χαρακτηρισμούς , αλλά και πως μπορεί να ξεπεραστεί με την αγάπη των οικείων μας, αλλά πρώτα από όλα, με την καλή δική μας διαχείριση των συναισθημάτων μας.
Οι παρεξηγήσεις και οι “ λάθος μεταφράσεις”, μας πληγώνουν και μας εμποδίζουν να δούμε καθαρά την εικόνα, μα κυρίως μας κρατούν με αλυσίδες πίσω στο σκοτάδι της πίκρας και του μίσους ενίοτε…
Ανησυχίες επίσης και προβληματισμοί, για το περιβάλλον και τον κόσμο γενικότερα, δοσμένα με υπέροχο συνδυασμό ιστορικού στοιχείου , αγάπης και φαντασίας ,στο πλούσιο έμμετρο Ρυτίδες φεγγαριού!
Το υπέροχο γλωσσάρι των παραμυθιών , με την πινελιά του Δροσίνη και το λιτό ,απέριττο, μα εύστοχο, γεμάτο αγάπη σχολιασμό του μοναδικού Στέλιου Καλαθά , ηθοποιού, δημιουργού της Συναισθηματικής Διαλεκτικής, μας γεμίζει γνώση και χαρά.
Αφήστε το τζίνι , το ξωτικό , τον υπέροχο Μυρμιδόνα των Μυρμιγκοπουλαίων , αλλά και τις ρυτίδες του φεγγαριού, που κρύβουν όλη την ιστορία του κόσμου ,να σας ταξιδέψουν στη δική σας Ιθάκη, μια και η Ιθάκη της αγαπημένης μας συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο, ίσως και σε άλλα είναι ο παππούς Δημήτρης!!!
Πολλά συγχαρητήρια!!! Καλοτάξιδο!!!
