χιουμοριστικό
Στρατόπεδο
των Αχαιών
-Άχρηστοι,
ηλίθιοι, ανίκανοι !!! Σκύθες θα φέρω και Αφρικανούς, που και λίγα ζητάνε και
αντέχουν.
-Τι
να κάνουμε βασιλέα μας, οι αναθεματισμένοι οι Τρώες πολεμάνε σαν τα σκυλιά.
Ξέρουν, τι τους περιμένει, αν πέσει η πόλη.
-Τι
τους περιμένει ; Θα σεβαστούμε τις διεθνείς συνθήκες, οι άντρες θα σφαγούν και
οι λοιποί στη σκλαβιά. Αυτοί δηλαδή θα μας σέβονταν ;
-Βασιλέα,
η Τροία δεν πέφτει. Άμεσα τουλάχιστον.
-Ναι,
ναι. Για φωνάξτε τον Κάλχα.
-Εδώ
είμαι !
-Από
πού πετάχτηκες ;
-Χάζευα
τη μάχη από ένα λοφάκι.
-Πώς
τα είδες ;
-Μαύρα
χάλια, έχουν και τον Απόλλωνα με το μέρος τους.
-Να
κάναμε καμιά θυσία ;
-Μπα…
-Να
θυσιάζαμε και καμιά σκλάβα. Τόσες έχουμε.
-Μπα,
μάταιος κόπος.
-Και
τι θα γίνει ; Εδώ μουρμουράνε όλοι. Θέτουν ζήτημα πρωτοκαθεδρίας. Κάθε βράδυ
μαζεύονται στις σκηνές και συνωμοτούν.
-Το
ξέρω, το ξέρω.
-Υπάρχουν
ήδη 3 φράξιες, μια του Νεοπτόλεμου, μια του Οδυσσέα…
-Αυτό
το φίδι
-Θα
τον ρυθμίσω κι αυτόν, όλα στην ώρα τους. Και μια του Νέστωρα, στα γεράματα μου
ορέγεται αρχιστρατηγία.
-Τα
βάσανα της εξουσίας…
-Άσε
τις φιλοσοφίες και πρότεινε λύση.
-Είδα
ενύπνιο χθες τη νύχτα.
-Τι
‘ναι αυτό ;
-Όνειρο,
βασιλέα μου. Η Αθηνά μου εμφανίστηκε απαστράπτουσα και σοβαρή και μου είπε: «Το
κάστρο του Ιλίου δεν θα πέσει κι ο γυρισμός θα αργήσει, αν του Ηρακλή τα τόξα
δεν μπουν στη μάχη».
-Ποια τόξα, ποιος Ηρακλής ;
-Ο
Φιλοκτήτης, άνακτα.
-Πού
τον θυμήθηκες αυτόν ;
-Αυτός
έχει τα τόξα του Ηρακλή.
-Ναι…
Για φωνάξτε μου το Νεοπτόλεμο και τον Οδυσσέα
-Εδώ
είμαστε Αγαμέμνονα !
-Στημένοι
είστε, πουλάκια μου.
-Έτυχε
να περνάμε.
-Ναι,
ναι. Λοιπόν, για να σας δείξω, πόσο σας εκτιμώ, θα σας αναθέσω μια αποστολή
υψίστης σημασίας.
-Σαν
τι ;
-Θα
πάτε, να φέρετε τον Φιλοκτήτη !
-Πού
τον θυμήθηκες δαύτον ;
-Έχω
σχέδιο, φίλτατε Οδυσσέα. Γι’ αυτό είμαι αυτός που είμαι.
-Χωρίς
να θέλω να γίνω δυσάρεστος, μάλλον δεν θα μας καλοδεχτεί ο Φιλοκτήτης. Η
συμπεριφορά μας απέναντί του ήταν… πώς να το πω… μάλλον απάνθρωπη.
-Και
ποιος σου είπε, φίλε μου Οδυσσέα, ότι θα τον ρωτήσετε ; Αν έρθει με τη θέλησή
του, έχει καλώς, διαφορετικά τσουβαλιάστε τον και φέρτε τον με το ζόρι. Είπε
τίποτα σχετικό η θεά ;
-Όχι,
όχι.
-Και
μην ξεχάσετε τα τόξα. Νεοπτόλεμε, να φανείς αντάξιος του μπαμπά σου. Παρά τις
όποιες διαφωνίες μας πάντα τον εκτιμούσα.
-Μάλιστα…
-Ξεκινήστε
λοιπόν, τι κάθεστε και με κοιτάτε ; Πάρτε το καλύτερο καράβι.
-Τα
σέβη μας, βασιλέα των Αχαιών.
-Σε
παραδέχομαι, Αγαμέμνονα.
-Υπερβολές,
υπερβολές. Η πείρα διδάσκει, αρκεί να την προσέχεις. Αν τον φέρουν, έχει καλώς.
Αν δεν τα καταφέρουν, με τι μούτρα θα διεκδικήσουν αρχιστρατηγία, όταν δεν
μπορούν να κάνουν καλά ένα φουκαρά Φιλοκτήτη ;
-Και
εν πλω πολλά μπορούν να συμβούν. Οι βουλές του Ποσειδώνα είναι σκοτεινές. Αν
κάποια Νηρηίδα αρνηθεί τον έρωτά του, μπορεί να νευριάσει και να προκαλέσει
τρικυμία. Αλλά ο Νέστωρ ;
-Ο
Νέστωρ είναι γέρος άνθρωπος. Η υγεία του επισφαλής, δε βλέπεις που όλο βήχει ;
Η Άτροπος μπορεί να κόψει την κλωστή του ανά πάσα στιγμή. Κάποιο ενύπνιο θα
δεις που θα σε προειδοποιήσει.
-Φυσικά,
φυσικά.
-Μου
‘ρθε η όρεξη για κρασί. Πάμε, να πιούμε και να χαζέψουμε την ακτή. Αυτή την ώρα
είναι θαύμα.
-Πάμε,
βασιλιά μου, πάμε.