18 Ιουλ 2023

ΑΚΟΜΑ 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΝΑΓΑΚΟΥ

ΑΝ ΘΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ


"Ουδέν εκ του μη όντος γίγνεσθαι

ουδέ εις το μη ον φθείρεσθαι"

Δημόκριτος


Μες στους ανέμους των αστείρευτων ωρών

κάποιοι αδέσποτοι κουρσέψαν την αγάπη

πάλεψα ενάντια, μα δε μου επετράπη

πως δεν υπάρχει, μού ’παν, λόγος αποχρών.


Είναι στο χέρι τους, ανέμοι είν’ αυτοί

και μην κοιτάς που σού ’χαν τάξει απ’ τους άλλους

δέχτηκες άνεμους, της μπόρας τους δασκάλους

μόνος σου βγήκες στων ανέμων την ακτή.


Έτσι ήταν φίλε μου για πάντα αυτή η πτυχή

το ένα γίνεται γοργά πολύ μεγάλο

είχες δικαίωμα να διάλεγες το άλλο

έρχονται θύελλές, αν κάνεις την αρχή.


Δεν θά ’χαν ύπαρξη, αν διάλεγες «ουδέν»`

απ’ το ουδέν ποτέ δε γίνεται ούτε ένα

μέσα στην ύπαρξη είναι όλα κεκτημένα

μ’ από την ύπαρξη δε γίνεται μηδέν.


Είναι οι νόμοι της ουράνιας μουσικής

το πιο μεγάλο στη ζωή: το πρώτο βήμα`

κι όλα θα γίνουν όπως πει το πρώτο ρήμα

κι εσύ δεσμώτης της δικής σου τεχνικής.


Αν θες ελεύθερος να είσαι, μ’ αρετή

και το σκαρί σου μοναχός να κυβερνήσεις

μη ζητιανεύεις τις δικές σου προτιμήσεις

ζήτησε μόνο ό,τι ζητούν οι αετοί.


20/4/2020


3ο Βραβείο στον 21ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Εταιρείας Τεχνών Επιστημών Κερατσινίου.


ΒΑΡΥ ΚΕΙΜΗΛΙΟ


Είχα τον ήλιο,

βαρύ κειμήλιο,

κληρονομιά`

και τώρα κείμαι

και μόνος είμαι

στην ερημιά.


Πήραν το βιος μου

κράτη υποκόσμου,

μ’ αδιαντροπιά`

μόνο μ’ αφήσαν

και με βυθίσαν

μ’ απανθρωπιά.


Κι ενώ είχα δώσει

σ’ όλους τη γνώση,

πολιτισμό,

με λοιδορούνε

και μ’ απειλούνε

μ’ αφανισμό.


-Τώρα τί άλλο

στόχο να βάλω

να μη χαθώ`

να ορθοποδήσω,

φως να ανθίσω,

ν’ αναστηθώ!


Ένα μου μένει

που φως βυζαίνει

κι ας γκρεμιστεί,

τόλμη ν’ αντρειέψω,

να την παντρέψω

με αρετή!


(28/10/2019)


ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΤΗ ΦΕΡΑΝ ΜΑΓΙΚΑ


Άλλαξε ο κόσμος ξαφνικά

ήρθανε με μιας τα πάνω κάτω

βρέθηκα κι εγώ να πιάνω πάτο

έτσι μου τη φέραν μαγικά.


Το ’λεγαν τα σύννεφα θολά

μα έλειπα θαμμένος μες στη σχόλη

αρμένιζα στα events και στην αλκοόλη

κι ήτανε τα μάτια μου τυφλά.


Άνοιξα το σπίτι σε γιορτή

έδωσα και θάρρος στον κουμπάρο

κι’ έτσι μου το βάλαν το κολάρο

πήγε η λευτεριά μου να λιαστεί.


Τώρα οι μνηστήρες στη σειρά

παίρνουνε τη «νόμιμη» τη μοίρα

κι έχουνε κι εμέ να δίνω χείρα

θέλουν και βοήθεια σιωπηρά.


Τώρα από άρχοντας εγώ

βρέθηκα να κάνω τον χαμάλη

κι είναι η ντροπή πολύ μεγάλη

τρέμω κι αρρωσταίνω και ριγώ.


Μα αύριο σαν έρθει το πρωί

πήρα την απόφαση ν’ αλλάξω

κι έξω από το σπίτι θα πετάξω

όλους τους λαθρό και τους ναζί!


8/5/2020