ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ κ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Στην ποίηση της, κυριαρχούν ο γνήσιος αισθητικός ρυθμός, η πλατιά φαντασία, η ευαισθησία του δημιουργού, με την λεπτή αφή της ανθρώπινής ώρας. Πράγματι είναι μια ωραία, τρυφερή, ποίηση, που μας χαρίζει
η αγαπητή κ. Παπαϊωάννου. Οι σελίδες της πάλλονται από ανθρωπιά ,αποφθεγματικό λόγο, θετική συνομιλία με την κοινωνική ώρα. Στο τέλος είναι μια μορφή πυκνού λυρικού λογού σε πεζό, το οποίο ολοκληρώνεται εξελικτικά και πράγματι "τα γυμνά κλαδιά " όπου από τις γραμμές περνούν στοχαστικά η ποιότητα του ανθρώπου, η συνείδηση του υπερκόσμιου, η διαλεκτική των εννοιών, κι εφημεροτήτων σε λυρικές αναβαθμίσεις και διανοητικούς προβληματισμούς, που γεμίζουν και κερδίζουν τον αναγνώστη. Πρέπει να παραδεχτώ ότι ένας ποιητής έχει πάντα καινούργια να πει. Και όταν η δημιουργός είναι γυναίκα, ειπώνονται με ανάγλυφο τρόπο , σαν περίτεχνο άγαλμα. Ο Πολιτισμός του Λόγου γεννήθηκε στον τόπο μας. Το ίδιο και η μαγεία της γλυπτικής τέχνης. Είναι λοιπόν μια αρμονία λόγου και ποίησης που κερδίζει τον αναγνώστη αισθητικά και συναισθηματικά
Καλοτάξιδο!
