Κριτική από την κ Έλενα Παπαθανασοπούλου
Ο Γ. Ατσαβές, πολυβραβευμένος ποιητής, μας παρουσιάζει μια καλαίσθητη ποιητική
μεταφέρει την βαθύτατη ηθική του ανησυχία. Αγωνιά μπροστά στην ματαιότητα των
«χιμαιρικών χαρών» που προέρχονται από τα πάθη του ανθρώπου, μπροστά στη δύναμη
της φθοράς και στην αποσύνθεση της ηθικής, και δηλώνει την αποστροφή του για την
φαυλότητα στην κοινωνική ζωή. Η αγωνία του αγκαλιάζει τη σχέση του ανθρώπου με
τον εαυτό του, με τα εσωτερικά πάθη του τα οποία τον απομακρύνουν από το φως.
Διάχυτη στους στίχους του είναι και η αγωνία του για την έννοια του χρόνου και την
μοίρα του ανθρώπου. Ο ποιητής, ως αναζητητής του φωτός, έχει έναν αναμφισβήτητο
προσανατολισμό προς την ζωή. Δηλώνει την αποστροφή του στο ανήθικο των
δογματισμών, επιζητώντας την νίκη επί των παθών μέσω της ηθικής υπόστασης του
ανθρώπου.
