1η δημοσίευση
" Μ' ανοικτή ψυχή" Γιώργος Ατσαβές
Ποιήματα
Καταθέτει ο πρόεδρος του ΕΠΟΚ
κ Ζαχαριάδης:
Μέσα από τους στίχους των ποιημάτων
Μ΄ ανοικτή ψυχή ,
του Γιώργου Ατσαβέ , από την Λακωνία
Ξεπροβάλει, εκφράζεται σαν ταπείνωση ,προσφορά ,πόνος, θυσία !
Ο Γιώργος Ατσαβές από τα ποιήματα
της ενότητας <<της αγάπης>>
προσεγγίζει αυτό το υπέροχο αίσθημα και καταγράφει μνήμες, θύμησες ,συγκινήσεις ,στιγμές ευτυχίας ,πόνου ,αγωνίας ...
Σε κάποια άλλα ποιήματα της <<ζωής >>θα εκφράσει την αγάπη του στη ζωή και στις χαρές ..
Η ποίηση του εμπεριέχει έμπνευση ,ένταση ,φιλοσοφικό στοχασμό ,λυρισμό, ερωτικό παλμό, με στίχους σε μια υπέροχη ποιητική γλώσσα, που την εξυψώνει στην εκτίμηση των αναγνωστών , καθώς η ποίηση του γίνεται κατάθεση ψυχής.
Ηρακλής Ζαχαριάδης
2η δημοσίευση
Για το στρατηγό Πάτσαλο Κωνσταντίνο
και το βιβλίο του ΠΑΛΜΟΙ
Μιλά ο κ Ζαχαριάδης , πρόεδρος του ΕΠΟΚ
Ο στρατηγός Πάτσαλος κατάγεται από την Κύπρο μας και στο πέρασμα από τη ζωή εγκλωβίζει στιγμές ζωής που σημάδεψαν τον ίδιον ή συνανθρώπους του και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη συνείδησή του, στους χτύπους της καρδιάς του και στα μύχια της ψυχής του, ειδικά τα χρόνια εκείνα της ΕΟΚΑ του 1955 στο Ελληνικό Γυμνάσιο της Αμμοχώστου.
Έχει την δύναμη να παρατηρεί με την ευαισθησία που τον διακρίνει να συγκινείται ,να συμπάσχει ,και μαζί με το χάρισμα, την ικανότητα να θυμάται μικρές ιστορίες , που περικλείουν το απόσταγμα της ζωής των ανθρώπων που σημαδεύεται από τις πράξεις τους.
Τα θέματά του απλά καθημερινά, από τους αγώνες της πατρίδας του και τους δικούς του , όταν ήταν ακόμη μαθητής ,καθημερινά μεταφράζονται σε λειτουργία της ζωής , μέσα από μια δομή και μια γλώσσα που επιβραβεύουν τη λογοτεχνική του αξία και τη δική του προσφορά .
Ηρακλής Ζαχαριάδης
3η δημοσίευση
Μνήμες και Χρώματα της Αναστασίας Λειβαδοπούλου
Μέλος του ΕΠΟΚ
Σχολιάζει ο κ Ζαχαριάδης
Ολόκληρος ο υλικός και πνευματικός κόσμος , που μας περιβάλλει μέσα από την απεραντοσύνη του, αποτελεί ένα αξεπέραστο μυστήριο στην αβασίλευτη σιωπή και όσο κι αν ο θνητός άνθρωπος επιστρατεύει το λογισμό του, το μυστήριο παραμένει μυστήριο.
Αυτός ο κοινός ανθρώπινος κύκλος , επαναλαμβάνεται στην καθημερινή πράξη. Γίνεται ένα πρόβλημα , μια στόχαση , μια καθημερινή υπαρξιακή αγωνία, για τον καθένα μας και ιδιαίτερα για την εκλεκτή ποιήτρια κ. Αναστασία Λειβαδοπούλου αλλά και διαχρονικότητα, που το κάθε τι περνά από τη λογική σκέψη και μαζί με το συναίσθημα , μέσα από μία έμπνευση ,ένταση και προβληματισμό , χαράζει τους στίχους των ποιημάτων της .
Η αλήθεια είναι ζητούμενο. Σε κάθε στίχο θα ψάξει το Αληθινό Φως που γίνεται φάρος μέσα από την γνώση.
Φωτίζει τις σκοτεινές γωνίες του κόσμου και της ψυχής και εξυψώνει τους ανθρώπους μέσω της πνευματικής ενότητας.
Η ποίηση της αποκτά οικουμενικότητα και διαχρονικότητα και γίνεται πονεμένο τραγούδι της ψυχής και μας ανεβάζει σκαλιά στη γνώση και την ευαισθησία.
Πολλά συγχαρητήρια! Εύγε!