ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ |
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ |
ΒΑΘΜΟΣ |
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ |
ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΝΗΣΙΩΤΗΣ |
ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΠΑΞΕ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ |
ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΒΕΝΙΙΕΡΗ |
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ ΄22 |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΤΡΑΚΗ |
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ |
ΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΕΣ |
Β' ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΚΑΙΤΗ ΚΑΣΤΡΟ ΛΟΓΟΘΕΤΗ |
ΣΜΥΡΝΗ, ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ |
Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ |
Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΤΟΥΡΚΑΛΑ |
ΑΡΙΣΤΕΙΟ |
ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ |
ΚΑΛΕ ΚΥΡΙΑ |
Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΑΜΑΛΙΑ ΠΙΚΡΙΔΟΥ |
ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ |
Α' ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΛΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ |
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΤΣΙΑΛΟΥ |
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΖΩΗ ΦΡΑΓΚΟΥ |
ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΙΓΗΣΑΝ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΠΑΛΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ |
ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΤΗ
ΛΥΤΡΩΣΗ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ |
ΡΙΖΙΚΟ ΣΜΥΡΝΕΪΚΟ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ |
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΜΑΝΤΗΛΙ
ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ |
Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΘΩΜΑΣ ΚΕΡΤΣΑΛΗΣ |
Η ΖΥΓΑΡΙΑ |
Α' ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΔΩΡΑ ΣΙΑΚΙΔΟΥ |
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΣΩΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΜΟΥ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΕΜΕΡΤΣΙΔΟΥ |
Η ΜΑΝΤΑΡΙΝΙΑ |
Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΑΜΠΑΚΗ |
ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ |
Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΕΞΑΔΕΛΦΟΣ |
ΑΡΙΣΤΕΙΟ |
ΝΕΝΑ ΜΠΟΥΡΑ |
ΑΠΙΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ |
ΑΡΙΣΤΕΙΟ |
ΕΛΕΝΑ ΓΕΩΡΓΙΕΒΑ |
ΠΑΝΤΡΕΨΟΥ ΜΕ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ |
Η ΡΟΖΑ ΑΠ' ΤΟ ΑΪΒΑΛΙ
(ΘΕΑΤΡΙΚΟ) |
ΑΡΙΣΤΕΙΟ |
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΖΑΝΝΕΤΙΔΟΥ ΠΟΥΓΕΡΑΣΗ |
Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΦΥΓΑΜΕ |
Α' ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΙΑΝΟΥ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ |
ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ, ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΕΧΕΛΙΔΟΥ |
Ο ΞΑΔΕΛΦΟΣ ΑΠ' ΤΗΝ
ΣΑΦΡΑΜΠΟΛΗ |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΔΩΡΑ ΣΙΑΚΙΔΟΥ |
ΤΡΕΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ (ΘΕΑΤΡΙΚΟ) |
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΣΩΣΩ ΜΑΚΡΗ |
ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΙ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ |
Α' ΒΡΑΒΕΙΟ |
ΔΩΡΑ ΜΟΣΧΟΝΑ |
ΠΟΡΦΥΡΗ ΟΙΜΩΓΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ |
ΑΡΙΣΤΕΙΟ |
ΛΑΠΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ | Η ΑΓΚΥΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ | Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ |
Ο 12ος Διεθνής
Διαγωνισμός του ΕΠΟΚ με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς και ο 6ος Παγκύπριος
Μαθητικός Διαγωνισμός με θέμα «Από τον ξεριζωμό του 1922 στην προσφυγιά του
1974 και μέχρι σήμερα» είναι δύο διαγωνισμοί με συνεχόμενο θέμα, με θέμα χωρίς
μεγάλες διαφορές, τραγικό, πονεμένο και καταστροφικό για τον Ελληνισμό. Κατά
την ανάγνωση των διηγημάτων ένας πόνος, μια θλίψη, ένας θυμός και ένας
αποτροπιασμός γέμιζε τις αισθήσεις μου, αφού, πέραν της αγανάκτησής μου για τις
βαρβαρότητες σε βάρος του Ελληνισμού, είμαι και εγώ απόγονος πρόσφυγα και έχω
ακούσει από την γιαγιά μου, και όχι μόνο, ανάλογες πονεμένες
ιστορίες.
Στον πρώτο διαγωνισμό κυριαρχούν
διάφορες τραγικές στο σύνολό τους ιστορίες, είτε πραγματικές, είτε (πιθανόν)
φανταστικές, τις οποίες άκουσαν οι συγγραφείς από παππούδες και γιαγιάδες, οι
οποίοι ήταν κατά την εποχή της καταστροφής μικρά παιδιά. Κυρίαρχα στοιχεία σε
όλες γενικά τις ιστορίες οι σκοτωμοί, οι βιασμοί, οι λεηλασίες από τους
αδίστακτους εγκληματίες και οι εμπρησμοί. Ο αγώνας για να αποδράσουν από αυτή
την κόλαση με κάποιο πλοίο, κάποιοι να πνίγονται, να χάνονται μεταξύ τους τα
άτομα οικογενειών και πολλές φορές να μην ξανασμίγουν, αφού κάποιοι σφάζονταν
πριν μπαρκάρουν, αλλά και συγκινητικές κινήσεις ανθρωπιάς και αλληλοβοήθειας.
Νοικοκυραίοι να χάνουν τις περιουσίες τους, μάνες παιδιά και συζύγους και οι
πιο άτυχοι την ζωή τους.
Μία τραγική κατάσταση, μία
γενοκτονία, ένας εγκληματικός διωγμός με τις ευλογίες των «συμμάχων» μας, που
μια «φωτισμένη» καθηγήτρια την ονόμασε απλά έναν «συνωστισμό» (!!!), και εμείς
την ανταμείψαμε για τον πατριωτισμό της κάνοντάς την βουλευτή, προς δόξα της
νοημοσύνης μας!!!
Οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν σε
πολλά μέρη της Ελλάδας, όπου αντιμετώπισαν μια περιφρονητική υποδοχή
από κάποιους «Έλληνες», λίγους ευτυχώς, ενώ άλλους τους αγκάλιασαν και τους
βοήθησαν. Κάποιοι από αυτούς μεταφέρθηκαν στην Αγγλοκρατούμενη Κύπρο, μερικοί
δε στο Βόρειο τμήμα της νήσου.
Και ενώ τα μικρά παιδιά άκουγαν
από τους μεγαλύτερους, μισόν αιώνα αργότερα, τα τραγικά γεγονότα του ’22 στην
ελεύθερη πλέον Κύπρο και ίσως να μην τα πολυπίστευαν, νέα επιδρομή των
αιμοσταγών δολοφόνων στην Βόρεια Κύπρο το 1974 έρχεται να ζωντανέψει
τις παλιές μαύρες μέρες και να βυθίσει στο πένθος τον Ελληνισμό. Και από εδώ
αρχίζουν τα διηγήματα του μαθητικού διαγωνισμού, από μαθητές που άκουσαν γι’
αυτά τα εγκλήματα και τον εκτοπισμό από τους μεγαλύτερους που τα έζησαν σχεδόν
πάλι μισόν αιώνα πριν. Κάποιοι μαθητές μάλιστα αναφέρονται και στο σύγχρονο
ανάλογο έγκλημα, το οποίο βιώνει ο λαός της Συρίας.
Και στις τρεις περιπτώσεις
εγκληματίες είναι οι ίδιοι! Οι Τούρκοι. Αυτή η ντροπή της ανθρωπότητας, που
εκτός από την Βόρεια Κύπρο κατέχουν και όλη την Ελληνικότατη Μικρά Ασία και
Ανατολική Θράκη με τη Κωνσταντινούπολη. Αυτοί οι εγκληματίες Τσέτες, δηλαδή
Τούρκοι λησταντάρτες κατάδικοι, στην πλειοψηφία, είναι οι ίδιοι και στις τρεις
περιπτώσεις. Διαχρονικοί εγκληματίες! Γενοκτονίες Ελλήνων, αλλά και άλλων
εθνοτήτων, εκτοπισμοί, προσφυγιά, ληστείες περιουσιών, βιασμοί, τα κύρια
χαρακτηριστικά της βαρβαρότητάς τους.
Η βαθμολόγηση των γραπτών ήταν
εξαιρετικά δύσκολη. Τα θέματα, σχεδόν όλα, τα ίδια με μικρές παραλλαγές. Η
ορθογραφία σχεδόν όλων των γραπτών εκπληκτική! Η χρήση της γλώσσας θαυμάσια.
Έτσι ήταν πολύ δύσκολη η ακριβής κρίση! Αλλά και γεμάτη πόνο.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω την
έλλειψη, από σχεδόν όλα τα γραπτά, των ιστορικών πολιτικών στοιχείων, τα οποία
προηγήθηκαν των θηριωδιών των Τούρκων. Τα πολιτικά λάθη, κυρίως της Ελλάδας, τα
οποία έγιναν αιτία μεταστροφής των συμμάχων μας. Οι πολιτικές των διαφόρων
κρατών, τα οποία παριστάνουν τους συμμάχους μας, αλλά πάντα φροντίζουν για τα
συμφέροντά τους, σε αντίθεση με εμάς. Η αλήθεια, την οποία μαθαίνουμε μισή και
ανάλογα με τις πολιτικές τοποθετήσεις του κάθε «ιστορικού», είναι άγνωστη στον
κόσμο. Δεν συμφέρει σε κανέναν να μαθευτεί, διότι , αν μη τι άλλο, ο κόσμος θα
ξυπνήσει και αυτό δεν συμφέρει τους πολιτικούς. Κλασσικό παράδειγμα το
ξεπούλημα της Κύπρου, ο φάκελος για το οποίο δεν έχει ανοίξει ακόμα και ας έχει
περάσει μισός αιώνας. Ο λόγος; Μάλλον βολεύει τους πολιτικούς να ρίχνουν την
ευθύνη στην δικτατορία της Ελλάδος (όχι άδικα φυσικά), και να αποποιούνται οι
ίδιοι και οι «σύμμαχοί» μας τις δικές τους ευθύνες, οι οποίες δεν γνωρίζουμε
ακόμα μέχρι πού φθάνουν. Εν πάση περιπτώσει, αυτοί, οι οποίοι έλαβαν μέρος στον
διαγωνισμό ενηλίκων, δεν κάνουν καμιά αναφορά σχεδόν στα πολιτικά ιστορικά
στοιχεία, ίσως διότι τα αγνοούν, ίσως διότι θεωρούν τα εγκλήματα των Τούρκων το
1922 κύρια αιτία των συμφορών τους και όχι τα εγκλήματα των πολιτικών μας.
Πιστεύω ότι η άγνοια της ιστορίας είναι η κύρια αιτία επανάληψης ιδίων τραγικών
γεγονότων, κάτι που έγινε το 1974 στην Κύπρο!
Ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος
Κυπρίων, συνεπής προς την ιστορία και τα Εθνικά ιδεώδη, δημιούργησε αυτόν τον
διαγωνισμό, τον σχετικό με τις δυο μεγάλες Εθνικές συμφορές. Του αξίζουν
συγχαρητήρια, όπως συγχαρητήρια αξίζουν και σε όλους τους συμμετέχοντες στον
διαγωνισμό.
Λευτέρης Μουφτόγλου
Μέλος του ΔΣ της ΕΛΒΕ
Εκπρόσωπος του ΕΠΟΚ στη Θεσσαλονικη
Μέλος της κριτικής επιτροπής του
διαγωνισμού