Δημοσιεύσεις Φίλων του Συλλόγου

Η παρούσα σελίδα περιλαμβάνει ενδιαφέροντα άρθρα, ποιήματα, διηγήματα και γενικότερα ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις φίλων και μελών του συλλόγου μας. Αν θα θέλατε τη δημοσίευση κάποιου δικού σας άρθρου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στη σελίδα αυτή, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας στο kypriakosellinismos@yahoo.gr και στείλετέ το σε συνημμένο αρχείο με μορφή .doc (word). Την ευθύνη των όσων συμπεριλαμβάνονται στην κάθε δημοσίευση διαθέτουν οι συγγραφείς τους, και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις του συλλόγου. Οι νεότερες δημοσιεύσεις αναρτώνται πρώτες και οι παλαιότερες ακολουθούν. Παρακαλώ δείτε μέχρι και το τέλος της σελίδας για να τις διαβάσετε/βρείτε όλες. 

Δημοσιεύσεις φίλων του συλλόγου

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Δρ.Νίκου Ερρ.Ιωάννου*

"ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ..."

     Η μικρή κοινωνία της Κερύνειας έζησε μαγικές στιγμές στη δεκαετία του ’60, παρακολουθώντας την ανέλκυση ενός ναυαγισμένου εμπορικού σκάφους, θύματος πειρατών του 4^ουπ.Χ. αιώνα. Το είχε ανακαλύψει ο θαλασσόλυκος Ανδρέας Καριόλου και το έφεραν στην επιφάνεια Αμερικανοί αρχαιολόγοι. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Μεσαιωνικού φρουρίου της Κερύνειας έγινε η ανασύσταση και διατήρησή του μέχρι που κατέληξε, το 1974, για δεύτερη φορά αιχμάλωτο, όχι πλέον του βυθού αλλά των Τούρκων κατακτητών.

     Από τότε ξεκίνησε ένα καινούργιο ταξίδι, συμβολικό και φορτωμένο με πολλές προσδοκίες. Μια ευάριθμη ομάδα αφοσιωμένων ανθρώπων έφτιαξε, με επιστημονική τεκμηρίωση και ακρίβεια, ένα πιστό αντίγραφό του και το καράβι αυτό ταξίδεψε σ’ όλο το Αιγαίο, έφτασε ακόμα και στη Νέα Υόρκη. Στα ταξίδια του μετέφερε το ακοίμητο πάθος των Κερυνειωτών, να επιστρέψουν στη θαλασσοφίλητη Πατρίδα.

    Σύντομα το σκαρί «ΚΕΡΥΝΕΙΑ», έγινε αγαπημένο θέμα χρυσοχόων, ξυλογλυπτών και το ομοίωμά του, με τους συνειρμούς που το ακολουθούν, κοσμεί τα σπίτια και ζεσταίνει τις καρδιές μας.

     Η προσφορά του σαν δώρου, μεταξύ απλών ανθρώπων, αλλά και από αξιωματούχους της Κυπριακής Κυβέρνησης, κουβαλάει ένα βαρύ φορτίο χρέους και μνήμης.

   Με αυτή την προϊστορία, αποτελεί ηχηρή παραφωνία, η προσφορά ομοιώματος του πλοίου της Κερύνειας, από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στον επιτέλους, αποχωρούντα εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών στις συνομιλίες.

Η εξόφθαλμη ταύτιση με τις Τουρκικές επιδιώξεις και η μεροληπτική συμπεριφορά του που προκάλεσε προοδευτικά την αντίδραση ακόμα και όσων κάποτε τον εμπιστεύτηκαν, δεν δικαιολογεί με κανένα τρόπο την προσφορά αυτού του δώρου στο πνεύμα τουλάχιστον που εγένετο μέχρι τώρα.

     Η μόνη περίπτωση να γίνει κατανοητή αυτή η κίνηση είναι, αν απέβλεπε στο να θυμίζει ότι ο συγκεκριμένος διπλωμάτης επέδειξε εξαιρετική ικανότητα να οδηγεί τις συνομιλίες σε διαδοχικά...... ναυάγια.

*Νίκος Ερρ. Ιωάννου

Καρδιολόγος

E-mail: nikos.er.ioannou@gmail.com



AΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΡΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ*

"ΦΟΒΟΥ ΤΑΣ ΕΙΔΟΥΣ*.... ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ"

Η διάχυση της πληροφορίας και η ταχύτης διαδόσεώς της έχουν αλλάξει κατά τρόπον εντυπωσιακόν. Η δύναμις όμως του Λόγου δια μέσου των αιώνων παραμένει ασυγκρίτως υπερτέρα.

Ο Ηρώδης ο Αττικός, απέστειλε αγγελιοφόρον από την Ελλάδα στην Μέση Ανατολή όπου εστασίασε κατά του Μάρκου Αυρηλίου, ο Αβίδιος Κάσσιος. Δεν αναφέρεται πόσο χρόνο εχρειάσθη για το ταξίδι, αλλά είναι γνωστόν ότι το γραπτό μήνυμα, είχε μόνον τρεις λέξεις: «Ηρώδης Κασσίω· εμάνης» (Κάσσιε τρελλάθηκες· Ηρώδης). Πριν παρέλθουν λίγοι μήνες, ο Κάσσιος εδολοφονήθη και έληξε άδοξα το μεγαλόπνοο σχέδιό του να ανατρέψει τον σπουδαιότερο Ρωμαίο αυτοκράτορα.

Εις τα καθ’ ημάς, δημοσιοποιούνται συχνά πυκνά έρευνες που δείχνουν την τάση των πολιτών για διάφορα θέματα, μεταξύ των οποίων και η έκβασις του Κυπριακού προβλήματος.

Ουδέποτε μέχρι τώρα έχει καταγραφεί πλειοψηφική θετική άποψη, ή έστω ελπίδα για τις συνομιλίες και την πολυσυζητημένη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (Δ.Δ.Ο.). Ο απλός λαός αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει ποτέ ένα κράτος στου οποίου τις βασικές δομές δεν έχουν καν πλησιάσει να συμφωνήσουν οι συνομιλούντες.

Τα μηνύματα εκπέμπονται εξακολουθητικά και κατ’ επανάληψιν. Ποιος τ’ ακούει όμως; Υπάρχει ισχυρότερο μήνυμα από το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2004 με αντίθετες μάλιστα ισχυρές κομματικές ηγεσίες; Και όμως κάποιοι παραμένουν, εθελοτυφλούντες, «πιστοί» στην ατέρμονη διαδικασία του διαλόγου κωφών με την ελπίδα, φευ, ότι θα συνετιστεί και θα γίνει διαλλακτική η Τουρκία!!

Είναι απορίας άξιον που στηρίζουν αυτές τις χιμαιρικές ελπίδες. Θα έπρεπε να έχουν πειστεί μετά από τόσα χρόνια ότι η πολιτική της Τουρκίας είναι μία, σταθερή και αναλλοίωτη, δηλαδή η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Οι δε εκάστοτε «εκπρόσωποι» του παράνομου τουρκοκυπριακού κρατιδίου είναι κλώνοι του ίδιου τύπου με ψευδεπίγραφη εμφανισιακή τροποποίηση. Αψευδή επιβεβαίωση αυτής της πικρής πραγματικότητος αποτελούν οι αναρίθμητες φορές που οι ελπίδες και η ευπιστία των ημετέρων, διεψεύσθησαν πανηγυρικά. Φαινομενικά δε φίλοι και αμνοί απεδείχθησαν άσπονδοι και μασκαρεμένοι λύκοι.

Αν ποτέ αυτός ο λαός που εκφράζεται με τόση καθαρότητα και σαφήνεια αποκτούσε μια κοινή φωνή θα έστελλε ένα δυνατό μήνυμα τριών λέξεων στις ηγεσίες των κομμάτων «Λαός (προς) ηγέτες· εμάνητε».

*Νίκος Ερρ. Ιωάννου

Καρδιολόγος

*Στον Ιούλιο Καίσαρα εδόθη ο χρησμός «Φοβού τας ειδούς του Μαρτίου»

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟΥ*

"ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ"     

                    

Η πολιτική σύμπλευση της Λευκωσίας με το Λονδίνο αποδεικνύεται ολέθρια. Και επειδή αυτή η σύμπλευση παρατείνεται από γενέσεως Κυπριακής Δημοκρατίας, καταντά εθισμός αθεράπευτου πάθους. Διότι ενώ βοούν οι συνέπειες αυτής της πολιτικής που ερμηνεύεται σαν εξάρτηση, δεν παρουσιάζεται διάθεση απαλλαγής από τις επαναλήψεις, με αποτέλεσμα να προκαλείται η διαπίστωση της εμμονής στην καταστρεπτική πορεία που οδήγησε σε τόσες συμφορές, όχι μόνο στη διάρκεια των έξι δεκαετιών της κουτσοανεξαρτησίας, που επήλθε από την εκβιαστική πολιτική των Άγγλων, αλλά από τα γεγονότα ενός και πλέον αιώνα, από το 1878. Από τότε, δηλαδή, που τα βρετανικά συμφέροντα απεδείχθη ότι εξυπηρετούνται ολόπλευρα από τη συνεργασία ή τη συμμαχία με την Τουρκία. Η Αγγλία πέτυχε την επικυριαρχία της Κύπρου έναντι συμφωνίας ενοικίου 92 χιλιάδων λιρών ετησίως, το οποίο δεν πληρωνόταν από το αγγλικό ταμείο αλλά από τον κυπριακό λαό που γονάτιζε από το τεράστιο άχθος του ενοικίου συν από την αναγκαστική κατ’ αρχήν φορολογία δέκα χιλιάδων λιρών για την Αγγλία.

Αυτή η συμβατική σχέση με την Τουρκία ενίσχυσε τον βρετανικό φιλοτουρκισμό που εκφραζόταν και ως μισελληνισμός με εκφραστή κυρίως τον Άντονυ Ήντεν και τους κυβερνήτες στο νησί, τον Μάλκομ Στήβενσον (1925-1930), τον Χέρμπερτ Ρίτσμοντ Πάλμερ (1933-39) και τους εν τω μεταξύ κυβερνήτες Ρόναλντ Στορς και Ρέτζιναλ Σταμπς. Τονίζεται ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ήντεν, απεκάλυψε ότι μεταξύ Αγγλίας και Τουρκίας υπήρχε συμφωνία (1941) «επιστροφής της Κύπρου στην Τουρκία». Ο ίδιος απορούσε πώς τόσοι ηλίθιοι βρίσκονταν στην ελληνική εξουσία και πρότεινε την εξαγορά τους! Εξ’ άλλου μεταξύ του διαδόχου του Χάρολντ Μακμίλλαν συνήφθη μυστική συμφωνία με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Φατίν Ρουστού Ζορλού, για εγκατάσταση στο νησί 300 χιλιάδων Τούρκων από την Τουρκία για δημογραφική εξισορρόπιση! (Συμφωνία 31^ης Αυγούστου 1955 στο πλαίσιο της τριμερούς Αγγλίας- Τουρκίας- Ελλάδας, στην οποία ανοήτως ενεπλάκη η Αθήνα με τον Στέφανο Στεφανόπουλο ΥΠΕΞ.

Αλλά η αναλλοίωτη αγγλική πολιτική της τουρκοφιλίας παρέχει ικανά δείγματα εχθρότητας στον ιστορικό ερευνητή. Οι βρετανικές αρχές αντέδρασανστις συλλαλητηριακές διεκδικήσεις του λαού για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα από των πρώτων ημερών κατοχής ( 1878, 1887,1888, 1889, 1895,1896, 1902). (Λύττελτον, Χάρτμαν, Έϊμερυ, Πάσφιλντ).Το 1915 οι Άγγλοι απαγόρευσαν τον Εθνικό Ύμνο και την ύψωση ελληνικών σημαιών ή την επίδειξη ελληνικών παρασήμων. Ο Μάλκομ Στήβενσον επιχείρησε αφελληνισμό των Κυπρίων με παρεμβολή και των «Τάϊμς» που με άρθρο αμφισβήτησαν την ελληνικότητα των Ελλήνων (1^η Αυγούστου 1928). Το 1929 οι Άγγλοι επέβαλαν δικτατορικά μέτρα καταστολής των ενωτικών αισθημάτων. Τα μέτρα σκληρύνθηκαν επί Πάλμερ. Απαγορεύτηκαν οι ελληνικές σημαίες, οι καμπάνες, η ελευθερία του τύπου,( απαγόρευσαν την έκδοση του «Αδιαλλάκτου») εφημερίδας της ΕΡΕ.

Η καταπίεση ππροκάλεσε την εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931 με φονικές συγκρούσεις, 18 νεκρούς, 2679 συλλήψεις, φυλακίσεις, δημεύσεις περιουσιών, απελάσεις, εκτοπίσεις, πρόστιμα, λογοκρισίες. Ακολούθησαν το ενωτικό δημοψήφισμα του ΄50 και ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 με 39 θανατικές καταδίκες, 9 απαγχονισμούς, 3362 πολιτικούς κρατουμένους άνευ δίκης, 1114 πολιτικούς καταδίκους, 14 θανάτους στα βασανιστήρια... Την ίδια περίοδο οι Άγγλοι υποδαυλίισαν τις αιματηρές ταραχές με τους Τουρκοκυπρίους και επέβαλαν τη διχοτομική πολιτική που σφράγησαν στο Λάγκαστερ Χάουζ την 19^η Φεβρουαρίου 1959 με το έκτρωμα της Ζυρίχης.  Και από το 1960 άρχισαν τη διείσδυση στην πολιτική, με τις συνωμοσίες, τις κατασκοπίες (βλπ Μάρεϋ),τις παρεμβάσεις, τις παγιδεύσεις, τους επηρεασμούς (πράσινη γραμμή), την εξάρτηση της Λευκωσίας από το Λονδίνο. Και το 1974 συνέργησαν στην εισβολή. Ο Ετζεβίτ πήγε στο Λονδίνο και είχε αποφασιστικής σημασίας συνομιλίες με τον πρωθυπουργό Ουϊλσον, τον ΥΠΕΞ Κάλλαχαν και στρατιωτικούς, εξασφαλίζοντας την αγγλική υποστήριξη στο έγκλημα της εισβολής, της γενοκτονίας και της κατοχής, τόσο στην πολεμική επιδρομή όσο και στην κάλυψη του κακουργήματος στη Γενεύη τον Αύγουστο. Έξ’ άλλου η παράταξη μέρους του βρετανικού στόλου στα ανοικτά της Κερύνειας ήταν θέμα τηλεοπτικών αποδείξεων.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων δυσφορούν οι ιστορικοί αναλυτές για την εξακολούθηση της πολιτικής σύμπλευσης με την αγγλική πολιτική. Και προβάλλουν σειρά τα ερωτηματικά στο άκουσμα ότι ο Υπουργός Εξωτερικών ζήτησε την παρέμβαση του Βρετανού ΥΠΕΞ προς την Άγκυρα για τη νέα διάσκεψη, με σκοπό την αναζήτηση λύσης του Κυπριακού. Και τα ερωτήματα είναι καυστικά: Όλα αυτά τα γεγονότα δεν στάθηκαν πειστικά ότι οι Άγγλοι συμμαχούν με την Τουρκία εναντίον της Κύπρου και του λαού μας; Δεν έχουν καταλάβει ότι πίσω από κάθε πέτρα κακού βρίσκεται η αγγλική πολιτική; Ότι επί ένα αιώνα τα αγγλικά συμφέροντα είναι δεμένα με τα τουρκικά σχέδια για ολοκληρωτική κατάληψη της Κύπρου;Πότε, επί τέλους θα κατανοήσουν οι εξουσίες μας, ότι η αγγλική έχθρα είναι μια ίστορία χίλιων σχεδόν χρόνων από τότε, το 1191, όταν ο Άγγλος βασιλιάς Ριχάρδος «τους θησαυρούς διαρπάσας σφόδρα και την χώρας σκυλεύσας» απέπλευσε, κατά τον άγιο Νεόφυτο; Οι κακουχίες, οι απαγχονισμοί, τα ξεπουλήματα, τα μύρια τόσα βάσανα του λαού μας δεν στάθηκαν ικανά να πείσουν ότι όταν ζητούν παρέμβαση των Άγγλων προκαλούν το θυμό του κόσμου που βλέπει το άνοιγμα του τάφου της πατρίδας;

*Γιάννης Σπανός 

(δημοσιογράφος-ιστορικός-Αγωνιστής ΕΟΚΑ '55-'59

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟΥ*

"Η ΘΡΑΚΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΑΙ"

Από το Βορειοανατολικότερο άκρο του Ελληνισμού που απέμεινε ελεύθερο το 1923 με τη συνθήκη των ηττημένων στη Λωζάνη, ακούεται αμυδρά το μήνυμα της εγκατάλειψης, πως η Θράκη εγκαταλείπεται και κινδυνεύει να περιέλθει κάτω από τις τουρκικές επιρροές και τη διαφαινόμενη κατάληψη από την Τουρκία που καραδοκεί, αναμένοντας ευνοϊκές συνθήκες για νέα αρπακτική ενέργεια, όπως έγινε και με την Κύπρο. Οι Τούρκοι εφαρμόζουν το κυπριακό μοντέλλο. Όπως έδρασαν από τη δεκαετία του πενήντα στη νοτιοανατολικότερη εσχατιά της Φυλής, το ίδιο προπαρασκευάζονται να διαπράξουν και στη Θράκη. Κατά την παράδοσή τους περιμένουν και προετοιμάζονται και όταν τους δοθεί η ευκαιρία επεμβαίνουν πολεμικά εναντίον του στόχου τους αφού εν τω μεταξύ δραστηριοποιούνται διπλωματικά για να αιτιολογήσουν την ενέργειά τους που είναι η επέκταση των γεωγραφικών τους ορίων. Συνήθως η δεκατετραετία είναι η χρονική περίοδος προετοιμασίας και αναμονής. Τον 16^ο αιώνα ανάμεναν 14 χρόνια για ν’ αποτολμήσουν την καταλυτική επιδρομή εναντίον της βασιλεύουσας. Από το 1439 υπέβλεπαν την Πόλη και την πολιόρκησαν και την κατέλαβαν το 1453. Από το 1908, με την εκδήλωση της επανάστασης των Νεοτούρκων, άρχισαν να προπαρασκευάζονται και το 1922 κατάφεραν τη Μικρασιατική Καταστροφή. Από το 1959-60έβαλαν στο μάτι την Κύπροκαι το 1974 κήρυξαν τον πόλεμο και κατέλαβαν το μισό νησί. Ισως να ισχυριστεί κάποιος ότι οι χρονικές περίοδοι οφείλονται σε σύμπτωση. Οι αριθμοί όμως είναι ακριβείς. Κάθε 14 χρόνια εφαρμόζουν τα σχέδιά τους. Σ΄αυτά τα χρόνια ενεργούν αθόρυβα και διπλωματικά. Δημιουργούν αφορμές. Αναπτύσσουν συμμαχίες. Ενισχύουν φιλίες. Και προγραμματίζουν τις κινήσεις τους για τη διαδοχή της πολιτικής τους από την πολεμική τακτική και δράση.

Στην Κύπρο εγκαινίασαν την επιδρομή από το 1960 και μπήκαν στην πράξη το 1974. Αλλά στο μεταξύ προετοίμασαν τη διεθνή κοινή γνώμη για την κίνηση της πολεμικής μηχανής εναντίον της Κύπρου. Εξασφάλισαν τις συμμαχίες τους, Χάλκευσαν τις αιτιολογίες τους. Ανέμεναν την ευκαρία. Και βρήκαν την ευκαιρία που ήξεραν πως θα τους την δώσουν στο πιάτο οι αιώνιοι Ρωμιοί με τις ενδοελληνικές έριδες και το διχασμό.

Όπως έγραφα το 1976 στα πρωτοσέλιδα του «Φιλελευθέρου» σε σειρά άρθρων «Έλληνες και Τούρκοι  10 αιώνες γειτονίας» εκτός των άλλων οι σεναριογράφοι του πολέμου κατάστρωσαν τα προγράμματά τους με προβοκάτσιες, απάτες, προπαγάνδες, σαν προοίμια των δυο καταδρομών, του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1974. Ενέσπειραν το μίσος. Τις αμφιβολίες. Την διεθνή καταδίκη του θύματός τους. Ενέδρευαν για την ευκαρία και ιδιαίτερα την ώρα των αδυναμιών των Ελλήνων. Και όταν οδιχασμός σμπαράλιασε την Κύπρο και στην Ελλάδα η χούντα προκαλούσε την αντίδραση των δημοκρατικών χωρών, οι Τούρκοι επέδραμαν. Και ήδη είχαν εξασφαλίσει τη συμφωνία υποστήριξης με την Αγγλία. Οι Άγγλοι συμμαχούσαν με την Τουρκία. Ο αγγλικός στόλος είχε αναπτυχθεί στη θάλασσα της Κιλικίας λίγες μέρες πριν την εισβολή. Η χούντα δεν είχε διαθέσεις και δυνατότητες αντιπαράταξης. Άλλωστε είχε δώσει την αφορμή με το πραξικόπημα. Ταυτόχρονα το Λονδίνο είχε εκπονήσει το σχέδιο για την Θράκη ως αντίβαρο. Έγγραφο FO371/117 661,RG.108/1333 (ΕΣΤΙΑ 19.9.2000 Κ.Πρεβελάκη «Τα Σεπτεμβριανά», Ι.Θ.Μάζη 19.6.2010. Άρχισαν, δηλαδή, τροχοδρόμηση του σχεδίου Θράκης. Παράλληλα ενεργοποίησαν την Ισλαμική διάσκεψη ( ψηφίσματα 3/34-mm, 34^ηςσυνεδρίας των ΥΠΕΞ και απόφαση αρ. 3/37 του Τατζικιστάν 18-20 Μαϊου 2010, και κατάστρωσαν αντιπερισπασμό συνδυασμένης αναταραχής στη Θεσπρωτία και στη Θράκη.

Στα ίδια πλαίσια οργάνωσαν χρηματοδοτήσεις για αγορά από τους Τούρκους της Κομοτηνής και της μείζονος περιοχής των περιουσιών των Ελλήνων που στην ατμόσφαιρα της αδιαφορίας των κυβερνήσεων των Αθηνών και της έλλειψης κινήτρων για παραμονή στη Θράκη, πουλούσαν κι έφευγαν, ενώ η τουρκική κοινότητα δράκιαζε. Ίδρυσαν και την τουρκική τράπεζα που έδινε αφείδωλα χρήματα, έστειλαν και τον Ριζά Βουρουσκάν «διευθυντή» και άλλους αξιωματικούς σαν υπαλλήλους και έβαλαν μπρος το Κυπριακό μοντέλο. Υπενθυμίζεται ότι Ριζά Βουρουσκάν ήταν ο διορισμένος «διευθυντής» της τράπεζας που ίδρυσαν στην κατεχόμενη συνοικία της Λευκωσίας και τοπικός αρχηγός της ΤΜΤ που διηύθυνε ο στρατηγός Καράμπελεν από την Άγκυρα, ενώ στρατιωτικοί κατάφθασαν στην Κύπρο για επάνδρωση της τρομοκρατίας.

Το 2005, Μάρτιο, έκανα διάλεξη προσκεκλημένος στη Δράμα, ενώπιον του διοικητού του Β΄Σώματος Στρατού στρατηγού Θεοφυλάκτου Ρουσάκη και άλλων στρατηγών και αξιωματικών και επεσήμανα τις διαπιστώσεις για τα εγκυμονούμενα. Προειδοποίησα για τους επερχομένους κινδύνους και στη Ξάνθη. Εξέθεσα τα εν Κύπρω συμβάντα και τις τουρκικές μεθοδεύσεις. Το 1976 έστειλα την προαναφερομένη μελέτη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέσω Γεωργίου Αθανασιάδη. Επέδωσα τα κείμενα στον Σπύρο Κυπριανού και στον Γλαύκο Κληρίδη και αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν στον «Φιλελεύθερο» και στην Ελλάδα στη «Βραδυνή» Αθηνών και στη «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης. Και στην Θεσσαλονίκη, στο κέντρο Βελλίδη, ενώπιον χιλιάδος ακροατών μίλησα για τα επερχόμενα. Το ίδιο και στα Ιωάννινα στο Δημοτικό Θέατρο, στα Γιαννιτσά, στην Πάτρα και στο Θέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών ενώπιον χιλίων Ελλήνων, δυο φορές. Αν λαμβάνονται μέτρα αντιστάσεως δεν γνωρίζω. Αλλά φαίνεται πως η ολιγωρία των κυβερνήσεων είναι σήμα κατατεθέν. Εκείνο που διαπιστώνεται είναι η Θράκη που χάνεται.

*Γιάννης Σπανός 

(Δημοσιογράφος-ιστορικός, αγωνιστής ΕΟΚΑ ΄55-'59)

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΖΑΝΙΔΑΚΗ*

"ΤΟ ΨΩΜΙ"

Δράση και ενέργεια

Λαμβάνεις σαν το πάρεις

Στου στομαχιού διατροφή

Κάνεις σαν το τρατάρεις.

Εξετάσεις θα ληφθούν

Άριστες στη γνώση

Σαν καθίσεις και αναλογιστείς

Τρανή αξία που έχει τόση.

Η λήψη ως διατροφή

Ως μάννα απ'  τα ουράνια

Μορφή ψωμιού εξέδωσε

Η χριστιανοσύνη μας με περηφάνια.

Στην κατοχή το τίμησαν

Λογιών λογιών ανθρώποι

Αφημένοι βρέθηκαν

Το ομολογούν οι τόποι.

Όπου βρεθήκαν αναγκαστικά

Αφήσανε πατρίδες

Και φροντίσαν επιεικώς

Να το κόβουν σε μερίδες.

Μικρές ώσπου να δουν

Τι θα κάνουν πάλι

Αφού ο εχθρός όπλιζε

Ταχιά του τη σκανδάλη.

Το ψωμί ψωμάκι διαλαλούν

Ωσάν πραμάτεια τώρα

Αφότου μνημόνια ασπάστηκαν

Στου λυτρωμού τη χώρα.

Μα 'ναι ψυχές ελεεινές

Όσοι γιομίζουν λαθραία

Όνειρα πλάνα της ζωής

Δήθεν ως αμοιβαία.

Αυτό το τιμούν μοναχά , όσοι το ξεχωρίζουν

Τη δύναμη των ψυχών, όσοι καλά ορίζουν.

*Άννα Ζανιδάκη (ποιήτρια)

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΖΑΝΙΔΑΚΗ*

"ΤΟ ΨΩΜΙ ΨΩΜΑΚΙ" 

Χιλιάδες είναι οι άστεγοι

Μυριάδες οι ανθρώποι

Ξενιτειά τη γεύονται

Εδέχονται άλλοι τόποι.

Τα νειάτα μας που χάνονται

Γιατί άλλοι το ορίσαν

Υποτίμηση οικτρή

Του νου μας καταντήσαν.

Δέχονται αποστολές

Λες και είναι καραβάνια

Στοιβιάζονται στεγάζουνε

Ποτέ χωρίς αδράνεια.

Μέτρα έχουν και σταθμά

Στη ζήση τους διαλέξαν

Με το κεφάλι αυτά ψηλά

Την τύχη τους ετρέξαν.

Σε άλλους δρόμους, αλλότριους

Απ΄ τα δικά τους τα εδάφη

Μα προτιμήσαν να μην  πουν

Το ψωμί, ψωμάκι.

*΄Αννα Ζανιδάκη (ποιήτρια)

"Ο ΑΡΤΟΣ"  (της ΄Αννας Ζανιδάκη*)

Τον επιούσιον εμείς,αναθέτουμε στις προσευχές,να ευρεθεί τρόπος,λύση

Να δωθεί και να γευτεί,αντάξια και επάξια,σε δομές και κοινωνικές ενασχολήσεις

Πάντα δίκαιες,πάντα ώστε να μη θορυβηθεί,η πόση χιλιάδων φαρμακερών ποτηριών

Που καλοθελητές,θέλησαν εσκεμμένα και ποταπά,να χαρίσουν απλόχερα.

Στιγμές  που αδιαμαρτύρητα δοθήκαν τα εναύσματα και τα ποικίλα τερτίπια,μιας απλής

Ώρας αποχαιρετισμού του εντίμου βίου,χώνοντας τη μύτη τους κάποιοι σε κιτάπια,χωράφια

Που δεν τους αφορούν μεν,αλλά επισκιασμένα και ποτέ αμυδρά,παρά έντονα,τείνουν

Όχι ,ποτέ ,χείρα βοηθείας,αλλά αλληλοσπαρακτικού θρήνου επιβολής,αδίκων και άκαιρων

Μέτρων και σταθμών που φρόντισαν ουδέποτε ως νομοταγείς πολίτες να συμπράξουν

Να διαπράξουν εγκλήματα ψυχής,σώματος,στόματος ,καθόλα τα φορτία και τα βαρίδια

Που εγκεκριμένοι θόλοι και στερεώματα του δικού τους κόσμου,προτείνουν ανομίες άκυρες

Διατριβές,περιστροφές του καλοκάγαθου κάποτε εαυτού τους,σε στροβύλλισμα και παρασύνθημα,υπαίτιο και εξακολουθητικό προσόν,κατώτερου επιπέδου,επιβολής ,δίχως

Αναβολή και προσάρτιση σε δικαιώματα και εκφάνσεις,φάσεις ζωής,ατιμέλλητες ,παραμελημένες

Μα το σημαντικότερο εφόδιο και ανεφοδιασμοί τύψεων, λήψεων,αποφάσεων,ποτέ ,αφού

Χαράχτηκε για τα καλά,ο επιούσιος, ο άρτος ημών, έλλειψις και καταφρόνησις άλλων ..

Σπουδαίων χαρακτήρων,συνειφασμένων και ποτέ δωροδοκούμενων και ανύπαρκτων

Μα υποστάσεων και επιδιώξεων,ανάδειξης,υπόδειξης και ποτέ επίδειξης,μα στήριξης

Ενιαίων,ομφάλιων λώρων, όχι μητρός με τέκνα, παρά απαραίτητα και αδιαπραγμάτευτα

Ιδανικά με αξίες, που να μη δεχθούν και αποδεχθούν τριβές και λήθη αλήθειας και αξίας.

*Άννα Ζανιδάκη (ποιήτρια)

"ΑΡΤΟΣ ΕΠΙ ΓΗΣ" της ΄Αννας Ζανιδάκη*

Ζητούμε,επικροτούμε,συνεισφέρουμε και προσπαθούμε,

μάταια άραγε,δίκαια

Ίσως να αποθέσουμε το δικό μας λιθαράκι,

σε ένα οικοδόμημα επιστέγασμα νίκης

Μιας διαμάχης και μιας προστριβής ,απαραίτητης και ποτέ καταναγκαστικής, με θέμα

Τη δική μας στάση,υπόσταση,κατάσταση,αναντίρρητα και αναμφίβολα δεμένη,παρμένη.

Από υφές,καταλήξεις,καταθέσεις και διαθέσεις,αποτυπωμάτων στυγνών εγκληματιών

Που ζουν,δρουν,επιδρούν ,χωρίς να καταστέλλουν εγκλήματα ζωής, ψυχής, μα πνεύματος

Ανεπαρκούς συστημένου και συνεσταλμένου ύφους, τρόπου, δικαίωσης, αναπαμού, ποτέ.

Μα κούρασης επιταχυνόμενης σε ρυθμούς, υποταγμένα πλήθη, πλανώμενα και συντασσόμενα με τραγικές φιγούρες,

που αναζητούν, το ψωμί, τον άρτο, που ακόμα

κι ο Χριστός ο ίδιος έπεμψε ,ως μάννα εξ ουρανού,για να θρέψει,

να τρέψει σε πίστη

Την παραμικρή ατυχή στιγμή των μαθητών του,

του συνακολουθούμενου πλήθους του.

Στη γη, στο ευλογημένο έδαφος,να φυτρώσουν οι κόποι του και να γευθεί πάμπολλες θυσίες,όχι προσωπικές μόνο, αλλά να αποτελέσει μίμηση,παράδειγμα αληθινό,σταθερό

Με μεταβλητές και προσκρούσεις,μόνο ηθικές ,ποτέ ανήθικες και ατίθασες ,επιτρέποντας

Παρέχοντας και επιβλέποντας τα στελέχη της πιστής προτροπής, επαφής με τον επιούσιον

Τον άρτον που θα αντέξει, θα τρέψει και θα μετατρέψει τον όχλο της διαμαρτυρίας και των μερικών απίστων, σε ομάδα, μερίδα, τολμηρού μεγέθους αποδοχής και αποστολής μηνυμάτων.

Ζωής,επιτρέποντας να διαδεχθούμε,να καταδεχθούμε και να αποδεχθούμε φάσματα

Ποτέ ποινών, δεινών και υπερμεγέθυνσις του ίδιου και αυτού θαύματος, αλλά να διαπρέψει

Η αλήθεια του Ιησού, να αναθαρρέψει η Πίστις και να εξεγερθεί το ποίμνιό του, υπέρ του

Έναντι σε κακοτοπιές και προπαρασκευασμένες νουθεσίες και κεκαλυμένα ψεύδη, επιμελώς και απάνθρωπα διδόμενα, προς πλάνη νου, εκδιδόμενα.

*΄Αννα Ζανιδάκη (ποιήτρια)

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ*

"ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ"

                "Σκύβω της γης και σαν ψωμί φιλώ το μυρισμένο χώμα!"

                                                                         Νίκος Καζαντζάκης

ΨΩΜΙ! Του ήλιου και της μάνας γης                    

μυστήριο, θείο νάμα

της Δήμητρας χρυσός καρπός

του Φοίβου ηλιαχτίδα!

ΨΩΜΙ! Της γης εσύ λουλούδι

μέσα απ’ τα σπλάχνα ξεκινάς,

ανθρώπων  στήριγμα εσύ

και του φτωχού ο ... μόχθος!

ΨΩΜΙ! Στα πέρατα του κόσμου

ψίθυρος τ΄όνομά σου

όνειρο  μα και προσμονή

στα χείλη των παιδιών.

 ΨΩΜΙ! Ψωμί που φτιάχτηκες

όχι από σιτάρι

μα με καημό, με στεναγμό

και με περίσσια αγάπη,

στο στήθος και στο λογισμό

κάθε κατατρεγμένου.

ΨΩΜΙ! Θείε της Δήμητρας καρπέ

και του φωτός χρυσάφι,

με σεβασμό σ΄αναζητώ,

με  πόθο σε προσμένω

πάντα να δίνεις δύναμη

κι ελπίδα στη ζωή μας!

*Τζούλια Πουλημενάκου (ποιήτρια)

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΕΜΟΥ*

«ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ…ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ…»                                         

Της νύχτας τα κουρελιασμένα όνειρα

γεννάνε το άζυμο, σε κατασπαταλημένες ψυχές,

στοχεύοντας του Σόλωνα τις πανάρχαιες κλίσεις,

πάνω σε Φαρέτρες  «Θειαγόνων άρτων».

Κραδαίνουν οι οπλές των αρότρων ,

σε μύχια αρτοποιήματα

πλανεμένων σπόρων,

με μνήμες

που στεγνώνουν του αιώνα μας, την απέλπιδα στοά.

Δώρο και αντίδωρο,

ψυχών και ψυχικών ανατάσεων.

Μήτρα κεκορεσμένων πενήτων ,

στρατολόγησαν τον όνυχα των ζωοφόρων,

σε μνήματα που στήνονται, με λαούς απελπισίας.

Και συ λαοπλάνε  λογοθέτη …

«όψον»  παλλάδας σταυρώνεις,

σε ποδήρεις σημερινούς.

Γράφεις δικοτυλήδονες στροφές στο χρώμα της πάχνης,

να κουρσέψεις τα όνειρα της μάνας,

που εκλιπαρεί ψίχουλα ελπίδας,

στα αρμάρια της στενωπού,

που την κατάντησαν ζητιάνα.

Επαίτη…..

άγονης γης πομπή…

σε τενεκέδες σκουριασμένης αξιοπρέπειας,

με την μόνη ελπίδα,

ένα παιδί

που σκουπίζει μυξιασμένα δάκρυα…

Μανούλα μου…

κράτα με κοντά σου.

Δεν θα πεινάω πια.

Λίγο ψωμάκι μανούλα μου…

Με φτάνει.

Κι ας είναι και χθεσινό…

Ή εκείνο το κρεμασμένο στην σακούλα,

στον κάδο του δήμου…..

*Παρασκευή Μέμου (σκηνοθέτης, ποιήτρια)

ΠΟΙΗΜΑ  ΤΗΣ  ΚΟΥΛΑΣ  ΓΕΝΑΡΗ*

«ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ»

(Αφιερωμένο στη μνήμη του προσφιλούς εκπαιδευτικού και επιθεωρητή της Δημοτικής Εκπαίδευσης κ.Αντώνη Παπαντωνίου εκ Μεσαορίας)

Ιούνιος! Τα στάχυα κάρπισαν!

Πρόβαλαν κοτσονάτο το κεφάλι τους!

Έτοιμα για τη θεία μυσταγωγία...

Το χειρομύλι ακατάπαυστα αλέθει

τον ευλογημένο καρπό...

Η στιγμή ιερή...

Η σύναξη αρχίζει...

Τα χέρια ανεβοκατεβαίνουν στη σκάφη,

μάχονται να πλάσουν, να δημιουργήσουν,

να ευχαριστήσουν τη Θεά Μητέρα,

που οι κάμποι κάρπισαν.

Ο πυρωμένος φούρνος αγκαλιάζει τα ψωμιά,

τα θερμαίνει με τα χνώτα του...

Η ευωδία κι’ ο καπνός αναδεύονται,

σμίγουν το παρόν με το πανάρχαιο παρελθόν...

Τότε που ο τεχνίτης μαστορικά έφτιαχνε πλαστικές μορφές,

στα χείλη δακτυλιόσχημων αγγείων,

να θερίζουν, να ζυμώνουν.

Τότε που σε ομηρικά παλάτια

οι δούλοι μοίραζαν το ψωμί

μες τα πλουμιστά πανέρια.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον,

δος ημίν σήμερον, Κύριε...

να  χορτάσει ο δούλος σου,

ο δουλευτής, ο αγρότης

και να δοξάσει τον  Πλάστη του,

με πρόσφορα και πίττες κεντοστόλιστες

σε εκκλησιές ασβεστωμένες,

μυροστόλιστες, ευλογημένες!

«...λάβετε φάγετε.  τούτο εστί το σώμα μου...»

*Κούλα Γενάρη (Φιλόλογος)

Δημοσίευση 1 - ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ από την Ελένη Καραγιάννη:

                                          ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

                             ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙΟΥ 

                        ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ

                Χίλια καλως ορίσατε συνάδελφοι καθηγητές και ελληνόπουλα της 

Κύπρου στο Γυμνάσιο Καπανδριτίου.

               Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη σήμερα να βρίσκομαι  σε συτήν την εκδήλωση ,μαζί σας και μαζί με τους παλιούς και νέους καθηγητές του Γυμνασίου.

               Η παρουσία σας ξυπνά μνήμες από την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κύπρο, που πρόωρα στερηθήκαμε όταν το πόδι του Αττίλα πάτησε και αιματοκύλησε το νησί μας. 

              Ζωντανές μνήμες από εκείνο το πρωί της 20ης Ιουλίου του 1974, που έκπληκτοι ξυπνήσαμε παρακολουθώντας τους Τούρκους αλαξιπτωτιστές να προσγειώνονται σαν μεγάλα μανιτάρια στα άγια χώματά μας.Και μετά ήλθαν τα σιδερένια πουλιά που σπάθιζαν περήφανα τον ελληνικό ουρανό μας σκορπώντας το θάνατο.

              Ας πέρασαν τα χρόνια και ας απωθήσαμε στα βάθη της καρδιάς μας όσα ζήσαμε όμως η μνήμη όπου την αγγίξεις σε πονάει.....Τότε ξυπνούν οι εφιάλτες και βασανιστικά τα ερωτήματα περιμένουν ανυπόμονα απάντηση.Γιατί σε εμάς κα πότε θα έλθει η ώρα της ελευθερίας μας; Πότε θα δούμε να κυματίζει στον αιματοβαμμένο πενταδάκτυλό μας και πάλι η ελληνική σημαία;

            Οι πληγές αυτές που μας άφησε η τουρκική εισβολή έγιναν η κινιτήριος δύναμη που μας οδήγησε να ζήσουμε και να εργαστούμε σε αυτόν τον τόπο που η μοίρα μας όρισε να στήσουμε μια νέα ζωή.

 Με αγάπη και φιλότιμο σαν καθηγήτρια φιλόλογος αγωνίστηκα να ανδείξω τους άρρηκτους δεσμούς που τα αρχαία χρόνια ως σήμερα ενώνουν την Κύπρο με την Ελλάδα. Η μοίρα του ελληνισμού είναι κοινή, πόλεμοι ξεριζωμοί, κατακτητές και από δικά μας λάθη πολλές φορές τα πάθη αλλά και αγώνες και θυσίες για την απόκτηση της ελευθερίας μας.

            Μνήμες ξυπνούν και τοίχοι αυτού του σχολείου από τις ώρες της διδασκαλίας,ώρες χαράς αγωνίας για κάθε παιδί ξεχωριστά. Σε αυτό τον χώρο των εκδηλώσεων του γυμνασίου μας οι εθνικές γιορτές, της 25ης Ματίου, της 28ης Οκτωβρίου, της 1ης Απριλίου αποτελόσαν ξεχωριστό μάθημα καλλιέργιας της ιστορικής μνήμης. Μάρτυρες για αυτό η κα Καψαλάκη και ο κύριος Μυλωνάς που μαζί πολλές φορές ζωντανέψαμε τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος.

          Γιατί ο ρόλος  μας του εκπαιδευτικού είναι να μεταλαμπαδεύσει στους μαθητές μας, τους αυριανούς πολίτες της πατρίδας μας, τις αιώνιες αξίες του ελληνισμού, να ποτίσει με τα νάματα της ορθοδοξίας, να καλλιεργήσει την ψυχή τους με την ιστορία και τις παραδόσεις μας. Αυτές είναι οι πλούσιες πηγές που μπορούν να τους δλωσουν δύναμη, ζωή και έμπνευση για να μπορέσουν να σταθούν γερά στις ρίζες τους κόντρα στους ανέμους που απειλούν να μας ξεριζώσουν συνθέμελα.

         Συγχαρητήρια στους άξιους συναδέλφους που εδώ και στην Κύπρο συνεχίζουν να αγωνιούν και να αγωνίζονται. Εμείς πάλι θα βρισκόμαστε κοντά σας όπου και όταν χρειαστεί.

          Η παρουσία του Πρέσβυ της Κυπριακής Κυβέρνησης σήμερα στην εκδήλωση δηλώνει την ενότητα του ελληνισμού της Κύπρου με την Ελλάδα.

          Γιατί  ''η ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζαιρη του κόσμου , η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψη''.

           Επειδή  σήμερα η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην ιστορική μας μνήμη, παρακαλώ κυρία Διευθύντρια του Γυμνασίου Αγίου Βασιλείου Στροβόλου, να δεχτείτε το βιβλίο μου με τίτλο ''Σμιλεύοντας τις μνήμες'' , μια ιστορική και λαογραφική μελέτη της περιοχής του Βαρνάβα που πραγματοποιήθηκε μετά από συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Μουσείο Άρτου.